Κάποτε φτάνει η στιγμή που αποσύρεσαι ή σε αποσύρουν. Όπως και να ναι είναι σκληρό. Το μυαλό πάντα αναπολεί τα παλιά, τις καλές στιγμές. Το πέλαγος που αγάπησες και έζησες είναι δίπλα, αλλά ταυτόχρονα και τόσο μακριά. Κι εσύ εκεί. Δεμένος και αδύναμος. Τσακισμένος από τη φθορά του χρόνου. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να συνεχίσεις να αναπολείς.